Op 23 januari 2020 werd een wetsvoorstel tot verdeling van de pensioenrechten in de tweede pijler tussen partners na echtscheiding of na ontbinding wettelijke samenwoning[1] ingediend in de Kamer. Het wetsvoorstel probeert een wettelijk kader te scheppen voor hoe om te gaan met de verdeling van aanvullende pensioenrechten na scheiding of na ontbinding wettelijke samenwoning.
De voorgestelde oplossing is simpel: ongeacht het gekozen huwelijksvermogensstelsel of samenlevingscontract, wordt het aanvullend pensioen dat tijdens het huwelijk en/of wettelijke samenwoning werd opgebouwd tussen de partners verdeeld in gelijke delen. Afwijken van deze regel zou enkel kunnen indien daarvoor een expliciete bepaling is opgenomen in het huwelijkscontract of samenlevingscontract. Afhankelijk van het type pensioentoezegging, nl. vaste bijdragen of vaste prestaties, moeten respectievelijk de verworven reserves of de verworven prestaties worden gesplitst op het moment van echtscheiding of de verklaring van de beëindiging van de wettelijke samenwoning.
Ook al zouden de uitvoeringsregels nog moeten worden vastgelegd, toch bevat dit wetsvoorstel van meet af aan enkele tekortkomingen:
- door de verworven reserves/verworven prestaties van de pensioentoezegging te verdelen op het moment van de vereffening van het “gemeenschappelijk” vermogen, verkrijgt de partner van de begunstigde van de pensioentoezegging een voordeel dat beide partners normaal gezien pas ten vroegste zouden verkrijgen bij het bereiken van de pensioenleeftijd van de begunstigde van de pensioentoezegging;
- er wordt geen rekening gehouden met de gevolgen van overlijden vóór pensionering;
- wat met de fiscaliteit? In principe weet men pas op het ogenblik van uitbetaling hoe de prestatie fiscaal moet worden behandeld.
- door geen rekening te houden met het gekozen huwelijksvermogensstelsel of samenlevingscontract, gaat het wetsvoorstel voorbij aan de essentie van het stelsel van scheiding van goederen;
- wat met pensioentoezeggingen van het type cash balance?
Er is nood aan een oplossing voor het probleem van de verdeling van aanvullende pensioenrechten, een oplossing die meer rechtszekerheid biedt. Maar of dit de perfecte oplossing is, kan in vraag worden gesteld.