Er is met de jaarwisseling een nieuwe RSZ-bijdrage ingevoerd, de zogenaamde bijzondere activeringsbijdrage.

Het principe is dat de werkgever die (een deel van) zijn personeel minstens een heel kwartaal laat thuiszitten (dus op non-actief stelt) met behoud van (een deel van) het loon, daarvoor gepenaliseerd wordt, tenzij de werkgever een opleiding organiseert die bijdraagt tot de activeringskansen van de werknemers, en die de werknemer moet volgen tijdens de vrijstelling van prestaties.

De bijdrage wordt bepaald in functie van de leeftijd waarop de werknemer wordt vrijgesteld van prestaties:

Leeftijd	% Brutokwartaalloon	Minimumbedrag
< 55	20%	300 EUR
< 58	18%	300 EUR
< 60	16%	300 EUR
< 62	15%	225,60 EUR
≥ 62	10%	225,60 EUR

Indien tijdens de vrijstelling een nieuwe tewerkstelling gelijk aan minstens 1/3de van een FTE wordt aangevat, is de bijdrage niet verschuldigd.

De concrete aanleiding voor deze RSZ-bijdrage is de recente « tendens » die bij bepaalde grotere herstructureringen was ontstaan om het personeel op non-actief te zetten met behoud van een deel van het loon, in plaats van over te gaan tot ontslag. Minister Kris Peeters in het bijzonder, had hier moeite mee.

Daar waar het correct is dat zulke systemen waarschijnlijk enkel betaalbaar zijn voor middelgrote en grote ondernemingen, blijft het toch enigszins vreemd dat men dit financieel gaat ontmoedigen… De werknemers in kwestie blijven immers op de payroll, ontvangen een loon, en zowel werkgever als werknemer dragen bij aan de sociale zekerheid. Het is dus niet zo dat ze in de werkloosheid geduwd worden en deels gesponsord worden door diezelfde sociale zekerheid (zoals het geval was bij brugpensioen en Canada Dry, tegenwoordig SWT, en ook bij ontslag na de periode gedekt door een opzeggingsvergoeding).

Wat er ook van zij, we zullen moeten afwachten of dit impact heeft op toekomstige herstructureringen. Voor alle duidelijkheid, werknemers die voor 28 september 2017 in een dergelijk systeem gestapt zijn, ontspringen de dans. Bij collectieve ontslagen in het kader van een sluiting van onderneming, kan voortaan trouwens ook geen beroep meer gedaan worden op een CAO 90 bonus als begeleidingsmaatregel.